ภายใต้สภาวะการณ์ปัจจุบัน และอนาคตที่ไม่อาจคาดการณ์หรือควบคุมได้นิคมอุตสาหกรรม เป็นธุรกิจประเภทหนึ่งที่เป็นศูนย์กลางด้านภาคเศรษฐกิจจริง (Real sector) ซึ่งเป็นภาคเศรษฐกิจที่มีการผลิตสินค้าและบริการ ที่อยู่ในนิคมอุตสาหกรรม ดังนั้น ในมุมของเจ้าของนิคมอุตสาหกรรม คือ เจ้าของบ้านหลังใหญ่ที่มีลูกบ้านเป็นผู้ประกอบการที่ผลิตสินค้าและบริการ จึงให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการในแบบการพัฒนาที่ยั่งยืน ฉะนั้นระดับมาตรฐานที่ส่งเสริมทั้งด้านสิ่งแวดล้อม (Environment) ด้านนิเวศวิทยา (Industrial Ecology) , การบริหารความต่อเนื่องทางธุรกิจหากเกิดภาวะวิกฤต (Business Continuity Management),การใช้พลังงานหมุนเวียน (Renewable Energy Solution) ซึ่งเป็นพลังงานสะอาดและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม รวมถึง การบริหารจัดการนิคมอุตสาหกรรมแบบ 4.0 โดยใช้ IOT ความยั่งยืนไม่ใช่เพียงแค่ยืนอยู่ในระยะยาว แต่เป็นการยืนหยัดด้วยรากฐานที่แข็งแกร่ง และเติบโตไปพร้อมกับสังคมอย่างเกื้อกูล รวมถึงสิ่งแวดล้อมได้อย่างลงตัว ความยั่งยืนไม่สามารถสร้างได้คนเดียว แต่ต้องเกิดจากความร่วมมือของทุกฝ่ายทั้งภายใน และภายนอกองค์กร ที่มีส่วนช่วยในการพัฒนาให้เกิดความเจริญเติบโตยิ่งขึ้นไป และทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นนี้จะเป็นภูมิคุ้มกันให้กับบริษัทในนิคมฯ ให้สามารถประกอบธุรกิจได้อย่างยั่งยื่น ซึ่งเป็นหลักคิดแนวที่สำคัญอย่างยิ่ง